Rozwój technik budowlanych
Budowa domu to teoretycznie jedno z największych wymagań, jakie cywilizacja zawsze stawiała przed mężczyznami. Nie bez powodu przez wiele tysiącleci budownictwo było domeną głównie męską. Pierwsze formy budynków zaczęły być opracowanie głównie z myślą o zapewnieniu bezpieczeństwa. Pierwsi ludzie wykorzystywali takie formy budowli, które ukształtowała sama przyroda – adaptowali więc na swoje mieszkania nawet najmniejsze jaskinie a w miejscach, gdzie flora na to pozwalała, budowali bardzo sprawne szałasy. Gdy technologia się rozwinęła i nastały w kolejnych zakątkach świata całkowicie nowe cywilizacje budownictwo wkroczyło na kolejny poziom, który jednak również miał zapewnić ludziom przede wszystkim bezpieczeństwo. Mężczyźni nauczyli się budować domy także z gliny i słomy, potem ciosanie drewna i naprzemienne układanie jego belek tak, by stworzyć dom bezpiecznie odgradzający od nieprzyjaciela i nieciekawej pogody. Z czasem budownictwo zaczęło rozwijać się coraz szybciej a plemiona zaczęły zbierać się we wspólne skupiska i tworzyć osady zabezpieczone wielkim murem. W ten sposób udawało się bez większego problemu zabezpieczyć małą społeczność przed grasującymi na zewnątrz hordami grabieżców. Rozwój budownictwa miał więc najpierw na celu stworzenie bezpiecznych warunków całej małej społeczności.
